bateria

- Schowam się za Ciebie. W tym żarcie tkwiła moc prawdy. Nie chciała wyjeżdżać. Przedłużała spotkanie o każdą z możliwych chwil. Patrzyła lekko zmąconymi oczyma, chcąc go przykleić do siebie. Myślą, mową, a także uczynkiem.

Kilka godzin wcześniej.

Wyczuła go. To ta chwila, kiedy spojrzał ze znakiem zapytania w oczach. - Kim ona jest? 
Pamięta, że odwzajemniła ten znak. To zapytanie.

- Kim on jest? - pytała, kiedy okazało się, że usiądą przy jednym stoliku. Nie bawiła się w obojętność. Nie miała na to czasu. Wiedziała, że niedługo zniknie, wcześniej niż przed północą. Była przedwczesnym kopciuszkiem.

Teraz się uśmiecha. Ściskała telefon, aby wyczuć wibracje. Aż w końcu nie wytrzymała bateria.